COLUMN /
Erica Twigt

Tegenwoordig is elke supermarkt bezig met het optimaliseren van de shopping trip. Er wordt beleving toegevoegd aan de winkel om toch maar vooral te bewijzen hoe vers alles is en hoe alle versproducten met de grootste zorg gemaakt worden. Daarnaast voegt men technologie toe, om het de klant ‘makkelijker’ te maken. Maar makkelijker wordt het er niet altijd op. Wordt de technologie soms toegevoegd om te laten zien ‘hoe voorop deze supermarkt wel niet loopt’? Of is de toepassing bedacht door mannen, die zich niet kunnen verplaatsen in hoe een vrouw (80 % van de shoppers) graag haar boodschappen doet?

Dat je de supermarkt, met de scanner in de hand, binnenkomt op de groenteafdeling en niet op een afdeling met zware dingen als frisdrank en waspoeder, die eigenlijk onderop in je kar moeten staan, oké. Daar verzint een vrouw, efficiënt als ze haar winkelwagen inricht, ook wel wat op. Maar wie heeft er verzonnen dat ik m’n boodschappen moet gaan scannen met m’n mobiel in plaats van die onooglijke handscanner, die zo lomp is dat ik ‘m wel ik op m’n karretje moet laten staan. Waar laat ik m’n mobiel dan als ik de witlof in het plastic zakje sta te doen en moet afwegen? Steeds weer even in m’n jaszak doen? Of in m’n handtas? En wat als m’n mobiel bijna leeg is en er halverwege m’n boodschappen ermee ophoudt?

Is in deze tijd van ‘Internet of things’ de handscanner niet om te bouwen naar een Personal Shop Assistant-‘device’ (PSA) op m’n winkelwagen? Waarbij ik alleen bij binnenkomst me aanmeld met de supermarkt-app op m’n mobiel, waarna de Personal Shopping Assistant het verder in de winkel overneemt (en m’n mobiel terug in de tas kan). Mijn boodschappenlijst en mijn persoonlijke aanbiedingen worden  onmiddellijk overgenomen op de PSA.  Uiteraard in de volgorde van mijn winkelroute.

 

En o ja, ik vind het niet vervelend dat als ik op een van de eerste versafdelingen ben, er ‘toevallig’ een video gaat spelen met de bereiding van een recept, dat ik van de week nog heb bekeken op m’n tablet. Het was tenslotte een recept wat mij  lekker leek. Dus heel fijn dat ik, na het zien van de video, de ingrediënten in mijn boodschappenlijstje op m’n Personal Shop Assistant kan swipen. En dat hij nu dan nog niet de producten af streept die al bij mij thuis in de voorraadkast staan, dat vergeef ik ‘m. Dat kan dan toch wel volgend jaar geregeld zijn?

O, en denk nou niet dat we zo’n PSA leuker vinden als hij een één of andere populaire jongensnaam krijgt als Thijs of Daan. Of nog erger als je op het scherm van de PSA kennismaakt met ‘Thijs’, die een of andere blonde ‘hunk’ blijkt te zijn, waarvan je zeker weet dat hij nooit zelf z’n boodschappen doet. Of op z’n allerergst, dat Thijs je bij binnenkomst op een te hard volume welkom heet: “Hey, Erica Twigt, wat leuk dat je vandaag boodschappen komt doen! Ik heb je deze week nog niet gezien, weet je dat de dieetshakes deze week in de aanbieding zijn?” Een kwestie van smaak misschien, maar ‘persoonlijk’ kun je ook overdrijven…

Beste mannen van IT: pitch je nieuwste technologische vondst eens bij je vrouw of vriendin thuis. Ze is zeker fan van technologie die het ‘boodschappen doen’ gemakkelijker maakt én ze zal je zomaar verrassen met nieuwe insights.

Deze column al gelezen?